{ Odysseus } Killed by a storm

There's no goin' back

De mistwolken die zich vasthielden in het bos zorgde ervoor dat ademen steeds zwaarder werd. Er kwam amper licht in het bos, wat voor de droge en lege bodem zorgde. Zacht getik van hoeven klonk op de bosaarde. Het was een enge plek, zelfs de merrie legde haar oren wat bedachtzaam naar voren. Waarom was ze hier, wat zocht ze hier? Ze voelde zich hier totaal niet thuis en ze wist dat ze hier niet al te graag wilde zijn. Er waren hier giftige dieren, met name slangen. Wat ze hier deden wist ze niet, aangezien niet veel dieren zich hier bevonden. Dan hadden ze geen eten dus gingen ze dood. Een huivering schoot door de merrie toen ze dacht aan kannibalisme. Nee, besloot ze, dat zal het niet zijn geweest. Ze remde voorzichtig en snoof de zure, harde lucht op. Amper wat te ruiken. Lastig goed door te ademen. Ze haatte deze plek nu al, maar wist dat het hier niet altijd zo was. Natuurlijk alleen als zij er moest zijn. Weer dacht ze dat ze karma had, door alles was ze ooit had gedaan. Maar dan moest ze allang dood geweest zijn. Iedereen wist van de moord op haar zusje, maar niet op de andere moorden. Die ze niet eens helemaal zelf gepleegd had, maar Demarage was medeplichtig. Ze schudde haar kop vol afschuw. Waarom zag ze zoveel lol in het moorden. Ze was echt een monster. Zal ze dan ook voor altijd blijven, tot de naam Karma van haar was afgepakt en doorgegeven op de volgende. Niet dat dat ooit zou gebeuren, als het aan Demarage lag. De merrie voelde aanwezigheid. Haar ene oog ging bedachtzaam naar achteren. Haar neus snoof alle lucht op. Ja, duidelijk dat hier iemand was. Wilde ze wel weten wie? "Hallo," klonk haar stem, hard en emotieloos. Ja, alweer had de nieuwsgierigheid gewonnen. Nu maar hopen dat ze niet de verkeerde voor zich had.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

Ze zette geen enkele stap meer toen ze het andere paard geroken had. Ze wilde het liefst weten waar het zich bevond. Ze wilde geen gevaar lopen dat het een of andere Templar-klootzak was of gewoon een of ander vreemd paard. Want alleen vreemde paarden zouden zich hier bevinden. Vreemd was ze zeker, dus ze kon hier prima wezen. De merrie werd wat nerveus van het idee dat het paard zich overal kon bevinden, achter haar, voor haar, naast haar. Ze brieste en haar neusgaten stonden wijd open. ”Hallo,” klonk een stem en ze zag een knabstrupper hengst voor haar, misschien iets groter dan haar. Hij droeg een vreemde, onbekende geur met zich mee. Ze keek hem enkel aan en knikte naar hem. Ontspannen was ze totaal niet, maar ze zag er erg kalm uit. ”Met wie heb ik het genoegen?” vroeg hij en de merrie dacht na. Zou ze haar naam wel geven? Ze keek hem aan, haar maanoog verdwenen achter haar dikke bos manen. "Shay is de naam," besloot ze toch maar te zeggen. Ze kon niet haar leven lang vluchten voor wantrouwendheid. "En was is de naam van deze hengst?" vroeg ze en ze schudde even haar manen uit, waardoor ze hem kon aankijken met haar blauwe oog, die ijzigkoud leek.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

”Odysseus,” zei de hengst, kortaf. De merrie vertrouwde zijn toon niet, ze vertrouwde hem gewoon helemaal niet. Maar om hem niet te vertrouwen door de plek waar hij zich bevond, was onzin. Dan kon ze zichzelf ook niet vertrouwen want zij was hier immers ook. Ze keek hem aan, haar blik onderzocht hem helemaal. ”Wat doe je hier Shay? Dit is geen gebruikelijke plek voor een paard om zich te bevinden.” zei de hengst en de merrie keek hem met een opgeheven wenkbrauw aan. "Jij bent hier ook, dus zo vreemd zal het niet zijn, toch?" zei de merrie op een fluweelzachte toon, die spottend klonk. Wat ging het hem nou aan wat ze hier deed. Maar hoe zou hij het tegen haar kunnen gebruiken. De kans dat hij haar nog eens tegen kwam was minimaal en als hij haar zou kennen zou dat erg knap zijn. Ze brieste even en staarde naar de grond. "Ik ben opzoek naar iemand, of beter gezegd, vermijd iemand," zei ze, op een harde toon.  De merrie richtte haar blik op de stippen op zijn rug. "Wat doe jij hier dan?"

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

”Maar wie zegt dat ik een “normaal” paard ben?” zei de hengst met een kleine glimlach, maar zijn blik deed haar rillen. Iets aan hem deed haar niet vertrouwen. Het leek alsof hij haar wilde ondervragen. Een gedachte doemde bij haar op. Hoorde hij bij de Templars? De merrie keek hem met onderzoekende blik aan, haar houding werd steeds vijandelijker. "Wat doe jij hier dan?" vroeg ze meteen aan hem, maar zijn verhaal maakte haar beeld bij hem nog vager. ”Laten we het erop houden, dat ik gewoon dol ben op de duisternis.” zei hij en ze trok een wenkbrauw op. "Oké..." zei ze zachtjes, niet eens tegen hem gericht. ”Wie vermijd je, Shay?” vroeg hij en dit maakte de merrie nog wat onderzoekender. "Wat gaat dat jou aan?" siste ze en ze keek hem aan. "Ben je één van hen ofzo? Waarom wil je alles van mij weten?" hinnikte ze fluisterend. Ze vertrouwde dit zaakje totaal niet. Ze zette enkele stappen naar achteren. "Vertel eerst eens wat over jezelf, zodat ik zeker weet dat je niet bij hen hoort," siste ze zachtjes. Ja, haar verleden had er zeker voor gezorgd dat ze iedereen minder snel vertrouwt.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

”Als jij niet was begonnen over het feit dat je iemand vermeed, had ik er niet naar gevraagd. En ik hoef echt niet alles te weten over een merrie waar ik me voor geen meter interesseer. Ik weet niet wie ‘hen’ is en ik heb werkelijk een flauw idee wat jou de gedachte geeft dat je mij zomaar van alles kan commanderen met je “vertel eerst eens wat over jezelf””, zei hij en de merrie keek hem aan. Oké, hij was dus geen van hen. Maar ze mocht hem toch niet, had ze besloten. "Is goed, laat maar trouwens," zei ze op een emotieloze toon en ze bestudeerde hem goed, alweer. "En ik was je niet aan het commanderen, je hoefde geen antwoordt te geven," verklaarde ze zachtjes en ze wende haar blik af naar het donkere bos. "Maar aangezien het wederzijds is dat ik me geen meter om je interesseer, denk ik dat ik mijn tijd maar aan iets anders ga besteden," hinnikte ze en ze keek achter zich. Hoe ze dit verdomde bos uit moest komen wist ze niet. Hoe ze hier gekomen was namelijk ook niet.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

”Prima, ga. Succes met waar je dan ook maar je tijd aan kan besteden met jouw miezerige leventje.” de merrie snoof verachtelijk en sloeg geirriteerd met haar staart. "Je weet helemaal niet of het miezerig was," snoof ze zachtjes. "Mijn leven was tijdelijk miezerig toen ik jou tegenkwam, ja." de merrie rolde met haar ogen en staarde naar de duisternis om haar heen. ”Als je tenminste een weg terug kan vinden..” de merrie wist dat hij gelijk had, de kans was klein dat ze hier nog uit kwam. Het leek allemaal zo op elkaar. Verschrikkelijk. "Dat denk ik dus niet," hinnikte ze emotieloos en ze schudde haar manen uit. Ze was te koppig om te vragen waar ze heen moest om eruit te komen, maar de kans was ook groot dat hij haar naar de verkeerde plek zou brengen, enkel om haar te stangen. De merrie snoof zachtjes.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

”I like the attitude,” had de hengst sarcastisch verklaart. De merrie greens. "I like how you can be sarcastic," zei ze zachtjes. Het klonk kil, maar haar blik leek nog vol vlammen van haar eerdere uitbranding tegen de hengst. Ze ontspande zich langzaam, al vertrouwde ze hem nog niet. Ze dacht alleen dat hij haar niet zomaar zou aanvallen, dus zag ze geen reden om haar spieren aangespannen te houden. ”Tja, jammer dat er niemand is om je te vergezellen. Iemand die de weg door het bos kent..” zei hij en de merrie kon een lichte grijns niet onderdrukken. Ze haalde haar schouders op. "Jammer zeg," verklaarde ze op een lict spottende toon. "Dan moet ik hier maar blijven, jammer." zachtjes zette ze enkele stappen naar voren, ze voelde zich verstijven. Ze hield niet van lang stil staan, en nu stond ze toch al een langere tijd stil. De merrie snoof de zware lucht op, maar naast de geur van de hengst was er niets anders te ruiken. Ja, een lichte geur van een ander paard in zijn vacht. Maar vers was het niet. "Je bent hier alleen, afgezien van mij, is het niet?" vroeg ze, oprecht nieuwsgierig. Het was een interessante hengst, maar wel een beetje angstaanjagend. Een beetje maar.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

There's no goin' back

"Je bent hier alleen, afgezien van mij, is het niet?” vroeg de merrie en de gevlekte hengst knikte. ”Ja, ik ben hier alleen.” verklaarde de hengst en Shay knikte bevestigend. Ze glimlachte voorzichtig, al was haar blik nog ijzerhard. Even wist ze niets te zeggen en het enige wat klonk in de duisternis waren wat krakende blaadjes en een vreemd geluid, wat ze niet geheel kon thuisbrengen. Ze sloeg met haar staart en keek toen wat smekend naar de hengst. "Zoals je weet heb ik serieus geen idee hoe ik hier ooit uit kan komen," begon de merrie op een zachte toon, enigszins smekend enigszins koppig. Ze wilde graag blijven leven, maar was bijna te koppig geweest om hem te vragen naar de weg hieruit. "En jij weet de weg hieruit denk ik wel, dus zou jij als ik weg wil me," even overwoog ze haar verhaal niet af te maken, maar haar instinct wist dat ze zich toch het bos uit moest redden. "Uit dit bos 'redden'" zei ze met een zucht en ze keek hem smekend aan. Hopelijk deed hij dit.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

”Als je een beetje lief doet, wil ik je wel redden uit het grote, boze bos.” zei de hengst met een sarcastische toon. De merrie snoof, ze was bijna te koppig geweest om te laten zien dat ze de uitweg niet kon vinden, maar waarschijnlijk was dat alleen een nadeel voor haar. De hengst zou ze waarschijnlijk toch niet meer zien. Even keek ze de hengst uitdagend aan. "Hmm, en dat vraag je aan mij?" zei ze en ze keek hem aan. Ze zette enkele stappen naar voren en greens. "Oké, oké, ik zal het proberen," hinnikte ze op een plagende toon en ze sloeg met haar staart. Ze was dat rondhangen nu wel zat.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

”Okay. Aangezien ik denk dat we beide hier niet al te lang nog willen staan, zal ik je de weg wijzen.” zei de hengst en hij draaide zich meteen om en galoppeerde er soepel vandoor. Ze volgde hem meteen. Met grote galopsprongen kwam ze in zijn buurt, maar besloot niet naast het te galopperen. Voor het geval dat hij opeens opzij sprong. ”Wil je me nog steeds niet vertellen wie je vermijdt?” vroeg de hengst en de merrie brieste. Alweer die vraag? Even overwoog ze te weigeren. Maar wat kon hij haar aan doen met die informatie. Als hij Demarage tegen zou komen en hij zou vertellen, was ze nog lang niet klaar met hem. Met beide niet. "Ik vermijd Demarage, een zwarte hengst met een blind oog," greens de merrie, al zou hij de grijns waarschijnlijk toch niet zien. De merrie was wel trots op het feit dat zij hem blind gemaakt had, al was het wel dom. Nu was zijn drang haar dood te hebben nog groter. Ze galoppeerde door. "Heb jij weleens van die kuddes gehoort?" vroeg ze nieuwsgierig. "Of zit jij in een kudde?"

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma