Growing strong | &Shay

Zacht draafde de gespierde zandkleurige hengst over de helling naar beneden. Een wat koude wind blies door zijn manen maar de kou deed hem niets, hij had wel erger gehad. Hij zette zijn hoeven goed en gecontroleerd neer om niet naar beneden te glijden over het nog wat vochtige gras. Schuin een helling afgaan was dan ook de makkelijkste manier om de helling af te gaan. Wanneer hij bijna weer bij een vlakker stuk kwam vermeerderde hij zijn vaart, gewoon voor de lol en ook om zijn spieren te trainen. Ioviano was niet de hengst die van plan was om te gaan volgen maar zelf ooit op een dag een kudde te hebben. Zo zag hij zichzelf dan ook, als een leider. Of dat hem ging lukken was natuurlijk nog de vraag, hij kon alleen zijn kansen verhogen door sterker te worden en zijn spieren te trainen. Hij grijnsde even. En met zijn charmes zou hij vele merrie harten veroveren. Hij wilde nog wel even een lang stuk 'echt' sprinten maar dat deed hij maar niet vanwege het uitglijd gevaar op het natte gras. Hij wilde zijn benen zeker niet breken, die waren hem te dierbaar. Hij ging weer over naar een drafje. Rookwolkjes verlieten de hengst zijn neusgaten en hij brieste. In de verte trok een gedaante nu zijn aandacht die zich ook op deze heuvels bevond. Een merrie aan de geur te ruiken. Hij veranderde van koers en draafde op deze merrie af met een charmante glimlach op zijn gezicht. Hij kwam dichterbij en ging nu over op stap. Hij bracht zijn kin wat dichter maar zijn hals waardoor de spieren in zijn hals wat meer in zicht kwamen. Hij keek de merrie aan met zijn donkere bruine ogen. "Hallo," Zei hij met zijn warme stem. "Wat doet een schoonheid zoals jou hier op deze koude plek?" Vroeg hij met een scheef grijnsje.

(&Shay)