Innocence {Shay}

WE ARE ALL JUST PRISONERS HERE, OF OUR OWN DEVICE

Een geïrriteerde blik in zijn ijsblauwe ogen, staarde Focus naar de paard vlinders die al rondvlogen rond de bomen. Zoveel onschuld, of althans zo leek het. De albino hengst had na jaren levenservaring wel gemerkt dat er geen onschuld bestond in deze wereld, iedereen droeg wel iets bij aan de duisternis in Chimorea. Daarom had hij een credo verzameld, de Templars, om de wereld te beteren. Niet lang geleden had hij nog een confrontatie gehad met Assassin, de leider van de Assassins en mede zijn aartsvijand. De Assassins stonden gelijk aan sluipmoordenaars, die zijn eigen volk tegenwerkten. Of althans een poging deden tot. Hij had een hekel aan ze en wilde niets liever dan ze weg werken uit de wereld. Eigenlijk verlangde hij weer naar de jaren van zijn eenzame opsluiting, waar het leven zoveel gemakkelijker was. Maar dat kon niet, want als hij zichzelf weer zou afschermen van de buitenwereld zou hij nooit maar dan ook echt nooit de macht over kunnen nemen.

that kind of love was the killing kind,

there was a time when i was so broken hearted love wasn't much of a friend of mine the tables have turned cause me and them ways have parted that kind of love was the killing kind now listen all i want is someone i can't resist i know all i need to know by the way i got kissed i was crying when i met now i'm trying to forget you love is sweet misery i was crying just to get you now i'm dying cause i let you do what you do down on me -------------------------------------------

Zachtjes trippelde de merrie tussen de gekleurde bomen door. Overal hingen bloesembloemen, waarom duizenden vlinders zaten. Haar ogen keken wat afkeurend naar alle vrolijkheid die zich hier bevond. Ze had totaal geen zin in al deze vrolijkheid, ze had nergens zin in. Haar duistere, kille blik staarde voor haar uit, al wist ze dat het weer enigszins de verkeerde kant op ging. Sinds het bezoek aan dat donkere bos kreeg ze weer enigszins sinistere gedachtes, al was het niks ernstigs. Niet zo ernstig als eerder gebeurt was. Haar duistere blik verlichtte meteen toen ze daar weer aandacht, wetend dat ze altijd als ze daar aan dacht al haar vreemde gedachtes inwisselde voor spijt. Ze snoof zachtjes, haar bruine oog keek onderzoekend door de bloesembomen door. Een vreemde geur drong haar neus binnen, ze wist dat ze hier niet alleen was. Maar ze voelde zich vreemd genoeg niet bedreigt, ze was totaal niet angstig dat er wat gebeuren ging. De merrie schudde haar dikke bos manen uit en besloot uit te zoeken wie zich hier nog meer bevond. Haar neus leidde haar voornamelijk. Een wit paard zag ze in de verte staan. Haar instinct wist dat er iets niet helemaal goed zat. Ze greens en kwam met sierlijke stappen naar hem toe. "Focus, wat een onaangename verrassing jou hier te zien," zei ze met een poeslief stemmetje, maar haar blik liet duidelijk een spotting zien. Het zag er erg kil uit, maar ook haar oren stonden naar voren. Ze kon goed haar gevoelens verbergen, al was het haar bedoeling om spotting te laten zien.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

TAGGED: Focus | WORDS: 264 | WEATHER: -

that kind of love was the killing kind,

there was a time when i was so broken hearted love wasn't much of a friend of mine the tables have turned cause me and them ways have parted that kind of love was the killing kind now listen all i want is someone i can't resist i know all i need to know by the way i got kissed i was crying when i met now i'm trying to forget you love is sweet misery i was crying just to get you now i'm dying cause i let you do what you do down on me -------------------------------------------

"Tja, het is nou eenmaal altijd een aangenaam genoegen mij tegen te komen, toch?" zei de spottende stem van de opvallend witte hengst, die de naam Focus droeg. En hij droeg idiote ideeen met zich mee. De merrie greens en haar blik staarde hem wat fel aan. Uitdagend, kon je het beter noemen. "Hoe heet jij ook alweer? Karma, of niet?" klonk de duistere stem en de neusgaten van de haflinger merrie werden wijder. Ze snoof verwachtelijk, hij had meteen haar zwakke plek gevonden. Maar niet als zwakte dat ze in zou storten, maar dat ze woedend werd, haar sadistische gedachten terug kreeg. Ze wist dat ze moest oppassen met haar daden, want ze zou hem met liefde de nek omdraaien, maar wist dat het niet haar taak was Focus te vermoorden. En misschien kon ze het niet eens als ze helder kon denken. Ze wist dat ze dan minder kracht had. De merrie rolde geduldig met haar ogen. "Nee, dat was niet mijn naam," beet ze hem fel toe. Ze keek hem uitdagend aan, wetend dat wat hij nu zei niet genoeg was om haar echt woedend te maken. Daar was wel meer voor nodig. "Gaat het goed met Chimorea overnemen? Of zijn al je onderdaantjes jankend naar hun moeders gevlucht omdat ze zich realiseerde dat ze met iets onmogelijks bezig waren?" zei de merrie scherp en haar grijns werd breder. Ze snoof voorzichtig de lucht op, haar blik kijkend naar de albino hengst.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

TAGGED: Focus | WORDS: 247 | WEATHER: -

WE ARE ALL JUST PRISONERS HERE, OF OUR OWN DEVICE

"Nee, dat was niet mijn naam," beet de haflinger hem fel toe. "Gaat het goed met Chimorea overnemen? Of zijn al je onderdaantjes jankend naar hun moeders gevlucht omdat ze zich realiseerde dat ze met iets onmogelijks bezig waren?" Nu was het zijn beurt haar uitdagend aan te kijken. ”Ha, dat zou je wel willen hè?” Snauwde Focus haar toe. ”Maar nee, in tegendeel tot jullie sluipmoordernaars zijn wij niet laf.” Klonk zijn stem, spottend. Zijn lichtblauwe ogen namen de merrie in zich op. Ze leek sterk – en naar zijn weten was ze dat ook – maar hij wist dat hij haar met gemak aan zou kunnen. Vechten was immers een van zijn specialiteiten, hoewel hij dit liever niet uit zag lopen op een gevecht. Hij kon zijn energie beter steken in het doden van Assassin, in plaats van verspillen aan één van zijn handlangers.

that kind of love was the killing kind,

there was a time when i was so broken hearted love wasn't much of a friend of mine the tables have turned cause me and them ways have parted that kind of love was the killing kind now listen all i want is someone i can't resist i know all i need to know by the way i got kissed i was crying when i met now i'm trying to forget you love is sweet misery i was crying just to get you now i'm dying cause i let you do what you do down on me -------------------------------------------

”Ha, dat zou je wel willen hè?” snauwde de hengst haar toe en de merrie greens. Ze snoof zachtjes en legde haar oren wat dieper in haar nek. "Nee hoor, beste Focus," verklaarde ze langzaam en ze keek hem aan. Haar hoeven schraapte over de grond. "Ik dacht alleen aan de waarheid." ”Maar nee, in tegendeel tot jullie sluipmoordernaars zijn wij niet laf.” zei de hengst spottend. De merrie voelde zich wat onbehagelijk onder zijn ijsblauwe blik, vooral omdat ze niet gewend was dat paarden blauwe ogen hadden. Shay keek hem spottend aan. "Laf?" hinnikte ze met een brede, spottende grijns. Ze schudde haar hoofd. "Dat vind ik grappig verzonnen, maar wat is er zo laf aan sluipmoordenaars én niet aan paarden die verwachten dat ze een heel stuk land kunnen overnemen, zonder te beseffen dat er sluipmoordenaars en grote kuddes zijn om ze tegen te houden," hinnikte ze afkeurend en ze nam de hengst in zich op. "Want niet alleen wij zijn er om jou tegen te houden." hinnikte ze op een duistere toon en ze sloeg met haar dikke, golvende staart. "Nee, ook de kuddes zullen het niet eens zijn met jou slechte, nutteloze plannen," hinnikte Shay koppig en ze snoof voldaan.

Be careful
Try not to lead her
She will break your heart and hate you and will lead you.
She's a beast
I call her Karma

TAGGED: Focus | WORDS: - | WEATHER: -