Grass, grass everywhere {open voor iedereen}

De palominokleurige hengst stapte kalm door het landschap. Hij stond even stil om diep adem te halen en een zachte bries te voelen die door zijn manen waaide. Hij brieste tevreden waarna hij wat begon te grazen. Het gras smaakte heerlijk en vol, iets wat Spencer wel kon waarderen. Na een paar happen te hebben genomen liep hij weer verder, want zo veel honger had de hengst ook weer niet. De pony liet zijn blik over het landschap dwalen, om te zien of er ergens soortgenoten rondzwierven. Ook al was hij gewend om in zijn eentje te leven, af en toe wat gezelschap vond hij wel fijn. Omdat hij niet meteen iets zag wilde hij toch weer een hapje van het heerlijke gras nemen, maar hij draaide zich om toen hij in een ooghoek iets zag bewegen.

Zodra Spencer zich had omgedraaid, zag hij dat er een witte hengst aan was komen galopperen. De ander kwam tot stilstand toen hij de pony in de gaten kreeg, en even was Spencer verward dat hij niets zei. Was zelfs een begroeting al te veel moeite? “Hallo,” zei hij. Hij had al een paar dagen geen ander paard gezien en het was dus fijn om een keer iemand tegen te komen, maar het leek er helaas op dat dit paard niet echt zin had in een gesprek. Tja, het was altijd het proberen waard, toch?

OOC: ...Waarom heb ik ineens zin om een merrie aan te maken, alleen maar om Lion te pesten? xD

Veel meer dan een simpele “Hallo” antwoordde het andere paard niet. Het was Spencer niet ontgaan dat de hengst meerdere keren ongeduldig met zijn hoef over de grond schraapte. “Heb je haast?” vroeg hij. Niet zozeer omdat hij nieuwsgierig was, maar aangezien er niet veel andere paarden in de buurt waren leek het hem niet erg logisch om veel haast te hebben, zeker niet in een gebied als dit.

OOC: Al mee bezig >3