Spring Storms can be quite Dangerous | &Quizah

Rustig wandelde de jonge hengst over het gras heen. In zijn oren klonk het geluid van een babbelende beek die dan ook niet ver van hem vandaan was. De lucht was bewolkt en het zou hem niets verbazen als er nog wat regen uit zou komen vallen, zo'n typische lente regenbui die eigenlijk niet zo veel voor stelde. Boven in de bergen die in de verte te zien was de wolk nog het donkerst en daar zou het al wel eens kunnen regenen. Kort brieste hij uit verveling. Wat deed hij hier eigenlijk? Wat was zijn doel met hier rondlopen over een groot grasveld? Hij schudde kort zijn hoofd en wandelde verder met zijn hoofd laag hangend. Een lichtflits ging door de lucht heen boven de bergen dat duidde op een onweersbui. Hij keek op en hield halt waarnaar hij zichzelf in de richting van de beek stuurde. Een klein beekje die zou uitmonden in een grotere rivier. Ioviano had geen angst voor onweer maar hij wist dat het niet slim was om op een grasveld te gaan staan met onweer. Het was alleen nog ver weg dus hij had nog wel even tijd om nog een slok water te nemen uit de beek. Hij zette zijn hoeven in het koude water en boog zijn hoofd naar voren om vervolgens een flinke slok water te nemen. Zijn oren stonden alert terwijl hij van het water dronk en hielden alle geluiden in de gaten. Veel was er niet te horen, het enige was hij veel hoorde waren kikkers die kwaakten. Toch hoorde hij nu ook een ander geluid, van iets vele malen groter van een kikker of een pad. De geur van een paard drong zijn neus binnen, een merrie nog wel. Hij grijnsde kort waarnaar hij zijn hoofd hief en naar achteren keek waar een prachtige donkere merrie stond. "Hallo daar," Sprak hij waranaar hij zijn gespierde lichaam omdraaide en wat dichter naar de merrie toe liep. Ioviano was best groot voor zijn leeftijd maar zijn jong uitziende gezicht verraadde hem meestal. "Wat was jij van plan? Sneaking up on me?" Vroeg hij haar met een grijnsje.

(&Quizah)

QUIZAH

Quizah had het onweer zien aankomen, voelen aankomen en ze had het zelfs geroken. Ze draafde over de groene vlakje en voelde het gras onder haar hoeven buigen. Haar hals droeg ze in een krul en haar manen danste op de hevige wind die het onweer aankondigde. Haar oren vingen het gekabbel op van een beekje en ze richtte haar hoofd op. Haar lichtbruine vacht zweefde over de vlakje. Wanneer ze het beekje naderde vertraagde ze haar gang in een soepele en kalme stap. Quizah was zeker niet de gemakkelijkste merrie en zeker niet de liefste, maar haar lichaam was elegant en soepel, haar hoofd was rank en intelligent. Zelf vond ze haar lichaam en bouw één grootte valstrik, wat ze eindelijk wel een leuk idee vond. Quizah's gehoor was scherp en ze hoorde alles. In haar ooghoek zag ze hoe een lichtflits door de lucht raasde als een waterslang door het water.

Ze was al een tijdje aan het wandelen wanneer ze in de verte een groot paard zag staan. Ze stak haar hoofd in de ucht en snoof de lucht op. Een hengst. Bij deze gedachte verscheen er een grijns rond haar lippen, amper zichtbaar, maar in haar gedachte overduidelijk. Wanneer ze dichter kwam zag ze dat hij helemaal nog niet zo oud was, wat voor haar wilde zeggen dat hij misschien gemakkelijker beïnvloedbaar was. Quizah was een meesteres in sluipen en in onhoorbaar iemand naderen. Enkele passen van de hengst vandaan begon ze express meer geluid te maken.

Een palomino hoofd met een bles was het eerst wat ze echt te zien kreeg. Zijn stem danste rond haar oren en ging dan naar binnen. Haar ogen fonkelde lichtjes. "Heey" Sprak ze kort en trok één mondhoek een beetje op. Hij keerde zijn hele lichaam naar haar. Echter deden zijn volgende woorden haar een beetje verbaasd op kijken. Dacht hij dat nou echt? Ook aan haar gezicht was te zien dat ze het nogal raar vond. "Niet echt, ik kwam gewoon wat drinken" Ze loog, maar wie kon dat bewijzen? Ze liep langs de hengst langs en stopte aan het water waar ze haar hoofd naar de hengst draaide en hem verleidelijk aankeek. Ze liet haar hoofd langzaam zakken en liet haar lippen het water raken waarna ze het water rustig naar binnen slikte. Wanneer ze wel genoeg had gedronken draaide ze haar weer naar de hengst en glimlachte kort. "Quizah" Zei ze en stak dan haar neus uit met een korte knik om zijn naam te vragen? Voor het duidelijker te maken hield ze haar hoofd eventjes schuin. Weer schoot er een lichtflits door de lucht gevolgd door donder. Slechts enkele seconde later voelde ze druppels haar lichaam raken.

If there is True Evil in this World, it Lies in the Heart of us

You got to work to get to the top

Ioviano

"Heey" Sprak de bruine merrie tegen hem met fonkelende oogjes. Hij zag hoe ze een mondhoek licht optrok en hij draaide zijn lichaam naar aar toe. Hij trok een wenkbrauw zachtjes op. Zijn volgende zin leek haar te verbazen en ze keek hem aan met een blik die hem liet merken dat ze het raar vond. Hij zuchtte even en kneep zijn ogen lichtjes dichter. Soms moest hij wat mee nadenken over wat hij tegen iemand zij. Maar ja, hij kende zichzelf al langer dan vandaag en hij was niet altijd zo slim als hij dacht dat hij was. Hij schudde kort zijn hoofd. "Niet echt, ik kwam gewoon wat drinken" Zei ze merrie tegen hem. "Ofcourse." Mompelde hij zuchtend, meer tegen zichzelf dan tegen haar. Ze liep langs hem heen om bij de rivier een slokje water te nemen. Hij volgde de merrie niet veel later met zijn hoofd en zag hoe ze hem verleidelijk aankeek. Nu keek hij haar even verbaast aan. Ze nam nu een rustig een slokje water uit de rivier en hij bleef zwijgend naar de merrie kijken. Wanneer ze gedronken had hief ze haar hoofd weer en keek ze hem aan met een glimlach dus volgde hij haar voorbeeld door ook te glimlachen. "Quizah" Zei ze waarnaar kort met haar neus naar hem knikte en hield haar hoofd wat schuin. Kort bleef Ioviano haar nog aankijken voordat hij doorhad wat ze ermee bedoelde. "Ioviano," Zei hij nu met een grijnsje waarbij hij weer even een knop in zijn hoofd omschakelende naar zijn charmante gedrag. Nog een lichtflits ging door de licht heen en druppels begonnen te vallen. Hij keek kort omhoog waarnaar hij Quizah grijnzend aankeek. "Misschien is het handig om ergens een schuilplaats te zoeken, deze stormen kunnen nogal heftig zijn in de lente." Zei hij waarbij hij kort met zijn hoofd knikte naar de donkere wolken die eraan kwamen en nu al boven hun hoofden kwamen. Hij wandelde langs haar heen wanneer het water ineens met bakken uit de lucht kwam. "Are you coming with me?" Vroeg hij nu terwijl hij zijn wenkbrauwen vragend optrok.

THANKS ❤

» Feelings knock me out {Quizah}
» Spring Love {Themis}